Urząd powoływany w przypadku niemożności sprawowani rządów przez przedstawiciela rodziny książęcej z prostej linii.
Może to oznaczać jedną z trzech poniższych sytuacji:
- nie istnieje potomek rodziny książęcej z prostej linii,
- prawowity następca tronu jest zbyt młody by pełnić obowiązki,
- u następcy tronu stwierdzono ponad wszelką wątpliwość trwałą niezdolność do rządzenia księstwem.
W każdym innym przypadku obowiązki głowy państwa przejmuje najstarszy potomek dowolnej płci.
Powołanie regenta jest jednak opcjonalnym wyjściem, inną alternatywą jest kolegialne sprawowani rządów przez Radę Książęcą. Jednak nawet w przypadku powołania regenta jest on osobą zależną od decyzji Rady.
Pierwszeństwo w objęciu stanowiska mają krewni rodziny książęcej, w drugiej dopiero kolejności Rada może rozważać inne kandydatury.
Wybór regenta musi zostać dokonany przynajmniej trzema głosami.
Podstawowym zadaniem regenta jest doprowadzenie do objęcia tronu przez nowego księcia.
Wspólnie z Radą prowadzi on również politykę wewnętrzną i zagraniczną księstwa. Reprezentuje państwo oraz ma uprawnienia do zawierania w imieniu Ellander wszelkich zobowiązań.
Dotychczas trzykrotnie doszło do powołania regenta:
- w 1124, gdy w Bitwie pod Hagge ginie książę Landon Śmiały (regencja trwała 17 miesięcy),
- w 1160, zniesławiony przez papieża książę Hipolit II, zrzeka się korony dla całej swojej rodziny (regencja trwała 2 miesiące),
- ostatni przypadek z roku 1244, kiedy regencję, w imieniu psychicznie chorej księżnej Morgonii de Bades objął Lord Fryderyk Barbarossa (regencja trwa nadal).