Remiasz Remos

Najbardziej nieobliczalny członek Rady, wbrew pozorom, ten wiekowy już profesor Uniwersytetu Oxenfurtckiego umie zaskoczyć wszystkich swoimi decyzjami odbiegając znacznie od stereotypu jaki można mieć na jego temat. Gdy w 1240r. został powołany do Rady Książęcej wydawało się, że jego osoba będzie tonowała toczące się tam dyskusje a autorytet profesora filozofii nowożytnej i kultur północy będzie stymulował pozostałych jej członków. Po kilku posiedzeniach okazało się jednak, że Remiasz ma bardzo konkretne poglądy zarówno na politykę księstwa jak i na pełen zakres gospodarki. Jego podejście choćby do spraw wiary i ras było zbieżne z poglądami Aleksandra z Brenen i barona Stumiecza, co dość szybko zbliżyło tę trójkę do siebie. O ile jednak Aleksander i Rytgar tworzyli wspólny front w wielu sprawach o tyle Remiasz często zachowywał się jak chorągiewka i zajmował wygodne mu w danej chwili stanowisko. Nigdy nie dało się jednak zakwestionować jego oddania księstwu, służył jak mógł i wzorowo wywiązywał się z obowiązków członka Rady. To, że jednocześnie nie stroni od wykorzystywania przywilejów płynących ze stanowiska, jest obiektem ataków niezadowolonej części szlachty, która używa jego osoby jako głównego atrybutu w wystąpieniach przeciw Radzie.
W obecnej sytuacji, vacatów w radzie, osoba Remiasza jest zagrożeniem dla rządów Barbarossy, który nie mogąc być pewny jego poglądów, oraz licząc, że nowe wybory mogłyby spowodować dojście do rady dwóch nowych, przeciwnych mu osób, zmuszony jest wciąż odsuwać ogłoszenie powszechnych wyborów.